wtorek, 29 grudnia 2015
niedziela, 1 listopada 2015
Moje TOP 5 psich ras!
Trafiłam ostatnio na kilka wpisów o rasowych ulubieńcach (Np. TU, TU i TU) i zdecydowałam, że też się podzielę swoimi upodobaniami. A więc o to moje TOP 5!
1. Terier Irlandzki
To chyba akurat nie jest zaskoczeniem, bo Maxiutek pochodzi od tej rasy i oczywista oczywistość - sentyment. Ale rasa bardzo mi się podoba pod względem charakteru, od małego wychowana (hyhy od małego, a nie jak to moje rude) może być skarbem we wszelkiego rodzaju sportach. Ruchliwe, pełne energi, ambitne. Jednak mają bardzo silny charakter i jak coś postanowią ciężko "przegadać", lubią być indywidualistami i nie przejmować się właścicielem. Duuuużo z nimi pracy - ale ja to mi się podoba. Mój ideał. Na 100% zagości kiedyś taki w moim życiu (a może nawet nie jeden!).
2. American Pit Bull Terrier
Moja miłość do bulli jest ogromna. Zawsze mnie fascynowały, odkąd pamiętam chciałam takiego mieć. Zarówno piękne jak i charakterne. Pity ze wszystkich bullowatych mają chyba największe predyspozycje do sportów przy których ważna jest szybkość i zręczność, nie tylko do siłowych spraw. Dlatego to akurat one spośród wszystkich bulli są najwyżej na podium. Kocham to ich ADHD i ciągłe rwanie do wszystkiego. Zadziwają mnie pod każdym względem.
3. Owczarek Australijski Kelpie
Szybkie zwinne, najarane na prace. Wszystko robią na 100% i to mi się podoba najbardziej. W dodatku nie są aż tak problematyczne w socjalizacji jak dwaj poprzedni podiumiści (nie, nie pomyliłam się, tak teriery są jednak trudniejsze).
4. Wilczak Czechosłowacki
Wilczak zawsze przyciągał mnie do siebie swoim wyglądem. Imponowało mi to wielkie podobieństwo do wilka. Mimo to jednak nie jestem pewna czy to pies dla mnie, możliwe, że nie podołałabym jego trudnemu charakterowi, albo on moim oczekiwaniom? Myślenie o posiadaniu tak owego psa skończy się tylko myśleniem.
5. Yorkshire Terrier
Zdziwieni? Myślę, że tak! York jako jedyny z mikrusów woła do mnie "weź mnie!". Jest małym, cudownym ADHD'owcem, który aż się prosi aby pokazać mu coś więcej niż tylko kanapę w domu. Kocham w nim tą energię i chęć do pracy. Kiedy biega w agi czy goni frisbee to nawet jego ujadanie ma coś w sobie! Mimo, że nie przepadam za małymi psami to ten mnie urzeka!
Na tym się kończy moje TOP 5 ras. Jednak następnym psiakiem, którego wychowam sama od małego będzie raczej jakiś terierowaty kundelek. Nie muszę mieć rasowego psa, bo wiem, że na razie nie ma takich potrzeb, a kundelek sportowcem też zostać może. Więc rasowiec będzie planowany za parę dobrych lat..
A jakie jest wasze "TOP 5"? Zapraszam do komentowania!
1. Terier Irlandzki
To chyba akurat nie jest zaskoczeniem, bo Maxiutek pochodzi od tej rasy i oczywista oczywistość - sentyment. Ale rasa bardzo mi się podoba pod względem charakteru, od małego wychowana (hyhy od małego, a nie jak to moje rude) może być skarbem we wszelkiego rodzaju sportach. Ruchliwe, pełne energi, ambitne. Jednak mają bardzo silny charakter i jak coś postanowią ciężko "przegadać", lubią być indywidualistami i nie przejmować się właścicielem. Duuuużo z nimi pracy - ale ja to mi się podoba. Mój ideał. Na 100% zagości kiedyś taki w moim życiu (a może nawet nie jeden!).
 |
| IVO LOLA RIBAR Ullo Kokkino |
2. American Pit Bull Terrier
Moja miłość do bulli jest ogromna. Zawsze mnie fascynowały, odkąd pamiętam chciałam takiego mieć. Zarówno piękne jak i charakterne. Pity ze wszystkich bullowatych mają chyba największe predyspozycje do sportów przy których ważna jest szybkość i zręczność, nie tylko do siłowych spraw. Dlatego to akurat one spośród wszystkich bulli są najwyżej na podium. Kocham to ich ADHD i ciągłe rwanie do wszystkiego. Zadziwają mnie pod każdym względem.
 |
| CASPER Maximus Kennel |
3. Owczarek Australijski Kelpie
Szybkie zwinne, najarane na prace. Wszystko robią na 100% i to mi się podoba najbardziej. W dodatku nie są aż tak problematyczne w socjalizacji jak dwaj poprzedni podiumiści (nie, nie pomyliłam się, tak teriery są jednak trudniejsze).
 |
| Asocjacja kennel |
4. Wilczak Czechosłowacki
Wilczak zawsze przyciągał mnie do siebie swoim wyglądem. Imponowało mi to wielkie podobieństwo do wilka. Mimo to jednak nie jestem pewna czy to pies dla mnie, możliwe, że nie podołałabym jego trudnemu charakterowi, albo on moim oczekiwaniom? Myślenie o posiadaniu tak owego psa skończy się tylko myśleniem.
 |
| GRAN MILAGRO AZUL Atropa Bella Donna |
5. Yorkshire Terrier
Zdziwieni? Myślę, że tak! York jako jedyny z mikrusów woła do mnie "weź mnie!". Jest małym, cudownym ADHD'owcem, który aż się prosi aby pokazać mu coś więcej niż tylko kanapę w domu. Kocham w nim tą energię i chęć do pracy. Kiedy biega w agi czy goni frisbee to nawet jego ujadanie ma coś w sobie! Mimo, że nie przepadam za małymi psami to ten mnie urzeka!
Na tym się kończy moje TOP 5 ras. Jednak następnym psiakiem, którego wychowam sama od małego będzie raczej jakiś terierowaty kundelek. Nie muszę mieć rasowego psa, bo wiem, że na razie nie ma takich potrzeb, a kundelek sportowcem też zostać może. Więc rasowiec będzie planowany za parę dobrych lat..
A jakie jest wasze "TOP 5"? Zapraszam do komentowania!
wtorek, 20 października 2015
5 dowodów na to, że całe Twoje życie kręci się wokół Twojego psa
[Traktować z przymrużeniem oka ;)]
JESTEŚ PSIARZEM
2. "Ej, Karolina idziemy dzisiaj na pi... - Nie no sorry, nie mogę... Muszę zrobic psu trening"
Nigdy nie masz czasu na znajomych? - Norma. No chyba, że chodzi o spotkanie z psiarzem, wspólny spacer - To już inna bajka!
3. 99% kłótni w domu są kłótniami o psa? Też normalne! "Ale nie powtarzaj mu do cholery biliard razy tej komendy!", "Nie mamo, on nie jest głodny!" Hmm... Standardowe początki afer.
4. Twój pupil ma więcej rzeczy niż Ty? A może własną szafkę? Żywi się lepiej niż właściciel? Oj... wydało się!
5. I ostatnie, najważniejsze - Cała wypłata/kieszonkowe idzie na Twojego psa, w dodatku nigdy nie starcza na to co "potrzeba". Choć mimo wszystko nie potrafisz zliczyć zabawek/smyczy/obróżek Twojego psa...
A.. I taki bonus: Pomyśl sobie, że w Twoim życiu nie ma psów, zastanów się teraz czy dalej masz życie...
sobota, 3 października 2015
Przechodzimy na BARF?
*BARF - „Biologically Appropriate Raw Food” - dieta polegająca na karmieniu psa głównie surowym mięsem, z dodatkiem warzyw i owoców.
Dlaczego BARF?
Ponieważ mam dosyć śmierdzącego psiura, który jak zionie to trzeba uciekać na kilometr!
Po za tym moim zdaniem jest to bardzo zdrowe dla psa, nie jest zapychany zbożami czy kukurydzami, a za karmy które są godne zjedzenia przez psa nie trzeba płacić milionów.
Jakie są zalety?
- Kości czyszczą zęby, usuwając kamień i zapobiegają nieprzyjemnemu zapachowi z pyska;
- Sierść jest błyszcząca i milsza w dotyku;
- Pies traci nadmiar tkanki tłuszczowej i zyskuje pożądaną masę mięśniową;
- Układ odpornościowy ulega poprawie, często zauważa się ustąpienie wielu dolegliwości i chorób;
- Odchody są mniejsze, o mniej intensywnym zapachu;
- Witaminy z warzyw, owoców, ziół i treści podrobów są lepiej przyswajalne niż te sztuczne;
- Wiemy co tak naprawdę je nasz pies, bo najwięcej jest mięsa w mięsie;
- Takie posiłki są większe objętościowo, co sprawia, że pies staje się syty;
- Jest to naturalne. Każdy pies ma potrzebę rozdrapywania szarpania czy też gryzienia;
- Zwierze żywione mięsem ma niższe pH żołądka, dzięki czemu może swobodnie wypić wodę z kałuży, zjeść coś nieświeżego i nic mu się nie stanie;
- BARF zazwyczaj kosztuje mniej niż suche karmy;
Jakie są zmiany po miesiącu?
Pierwsza zmiana jaka nastąpiła - Max o wiele, wiele mniej się załatwia. Nie musi tak dużo pić. Jego waga nie zmienia się z dnia na dzień, tak jak to było wcześniej. Mniej więcej po tygodniu/dwóch w jego sierści pojawiły się widoczne zmiany, nabrała połysku, stała się gładsza i gęstsza. Ani z pyska Niucha ani od niego samego, nie czuć nieprzyjemnego typowo psiego zapachu. Pracujemy już długo nad kondycją (moim zdaniem, już jest ponad celem :D), odkąd zmienił dietę, szybciej mu się poprawiała (sama nie wierzyłam, że pokarm ma na to wpływ, ale jednak). Szybciej nabiera masy mięśniowej.
Jak Karmimy?
Max dostaje dziennie około 280 gramowe porcje. Papki owocowo-warzywne wcina minimum trzy razy w tygodniu. Czasami do miski dostanie surowe żółtko, jogurt naturalny, kefir albo popije mlekiem. Jednak nie stosujemy się idealnie do tych wszystkich procentów, nie podajemy mięsa każdego zwierzęcia jakie istnieje, zazwyczaj Max dostaje drób; serca, żołądki, szyje indycze, kurze korpusy itp. Mimo to nie widzę, żeby przez to coś z nim się działo... Lepiej żeby wcinał to, niż marketówki!
Mój pies nie tknie surowego! I co teraz?
Szczerze mówiąc, też tak myślałam o Maxie. Bałam się, że Rudzielec tylko podejdzie, poniucha i odejdzie.
Do rzeczy: pierwszą porcję delikatnie zaparzyłam, w środku było zupełnie surowe. Maxwell o dziwo zaczął się zajadać. Magia? Yep. Kolejne porcje były już zupełnie surowe. Pies się szybko przyzwyczaił i teraz trzeba go nauczyć wolniej jeść bo zamiast gryźć to łyka.
Pierwsza zmiana jaka nastąpiła - Max o wiele, wiele mniej się załatwia. Nie musi tak dużo pić. Jego waga nie zmienia się z dnia na dzień, tak jak to było wcześniej. Mniej więcej po tygodniu/dwóch w jego sierści pojawiły się widoczne zmiany, nabrała połysku, stała się gładsza i gęstsza. Ani z pyska Niucha ani od niego samego, nie czuć nieprzyjemnego typowo psiego zapachu. Pracujemy już długo nad kondycją (moim zdaniem, już jest ponad celem :D), odkąd zmienił dietę, szybciej mu się poprawiała (sama nie wierzyłam, że pokarm ma na to wpływ, ale jednak). Szybciej nabiera masy mięśniowej.
Jak Karmimy?
Max dostaje dziennie około 280 gramowe porcje. Papki owocowo-warzywne wcina minimum trzy razy w tygodniu. Czasami do miski dostanie surowe żółtko, jogurt naturalny, kefir albo popije mlekiem. Jednak nie stosujemy się idealnie do tych wszystkich procentów, nie podajemy mięsa każdego zwierzęcia jakie istnieje, zazwyczaj Max dostaje drób; serca, żołądki, szyje indycze, kurze korpusy itp. Mimo to nie widzę, żeby przez to coś z nim się działo... Lepiej żeby wcinał to, niż marketówki!Mój pies nie tknie surowego! I co teraz?
Szczerze mówiąc, też tak myślałam o Maxie. Bałam się, że Rudzielec tylko podejdzie, poniucha i odejdzie.
Do rzeczy: pierwszą porcję delikatnie zaparzyłam, w środku było zupełnie surowe. Maxwell o dziwo zaczął się zajadać. Magia? Yep. Kolejne porcje były już zupełnie surowe. Pies się szybko przyzwyczaił i teraz trzeba go nauczyć wolniej jeść bo zamiast gryźć to łyka.
Osobiście w BARFie nie widzę, żadnych minusów. Mimo wszystko nawet ułożenie jadłospisu nie jest takie trudne.
Maxio Poleca!
sobota, 18 lipca 2015
Wakacje!
Witajcie! Witajcie! W końcu wracamy!
Ten mój "mały odpoczynek od bloga" natchnął mnie do wielu nowych postów. Mam taką burzę mózgów... Tyle pomysłów w głowie.. Teraz tylko trzeba to zrealizować!
Jak wiecie są wakacje! (Tego nie da się nie wiedzieć) No i w związku z tym dużo czasu mam wolnego!
.
.
.
Nie. To stara bajka. Ja nigdy nie mam wolnego czasu. Zawsze mi go brakuje... Nawet teraz. Ale nie ma co się martwić bo i tak jest go trochę więcej, dlatego 15 sierpnia jedziemy z Maxwellem na obóz! Yay!
(Obóz nazywa się Psia Akademia [klik! klik! klik!]) I będziemy mieli wtedy fotki! Takie profeszyn! No, ale nie jadę tylko na fotki (niestety...) i jedziemy popracować z piesełkiem.
Jakie mam plany? Czego chcę się dowiedzieć?
Chcę nauczyć Niśka skupienia na pańci, chodzenia bez smyczy, a także będziemy pracować nad motywacją. Po za tym w programie są agilitki, frisbee, sztuczkowanie i wiele innych.
(I naszą przewodniczką (czy jakoś tak) będzie Ewa Kiryk! I możliwe, że spotkamy Flickę i Hakera!)
~~~~~~~~~~~~~~~~
Po za tym, często będę jeździć z Rudzielcem do stajni. Starać się go oswajać z nowymi miejscami. Zwiększę też ilość spacerów i poprawię mu kondycję (choć i tak ma dobrą).
No to już kończę ten mega spontaniczny i niezgrany post!
P.S. Bardzo polubiliśmy spacery o zachodzie słońca, piękne klimaty, polecamy! <3
poniedziałek, 15 czerwca 2015
Libster Blog Awards!
Ostatnio nie byliśmy aktywni, ale jednak zostaliśmy nominowani, za co serdecznie dziękuję Julka's Blogas.
Zanim jednak przejdę do odpowiedzi na pytania, wytłumaczę dlaczego aż tak długo nie było postów. Mianowicie: byłam w szpitalu, zmieniłam telefon i aparat, który w nim jest ma jeszcze gorszą jakość niż poprzedni. Jednak postanowiłam kupić aparat, może nie jest jakiś wybitny, ale pierwszy raz widzę cyfrówkę, która robi tak piękne zdjęcia, identyczną posiada Julka's Blogas. Jeszcze nie wiem kiedy będzie u mnie i czy na pewno będzie, ale od wakacji na pewno będą posty. Mam dużo pomysłów co do kolejnych postów. Uprzedzać o nich będę na naszym fanpage'u[klik], tam też ogłoszę kiedy będzie nasz wielki powrót do blogowania!
A teraz przejdźmy do pytań:
1. Co nakłoniło Cię do pisania?
Hmm... Myślę, że moje blogowanie zapoczątkowało w małym stopniu czytanie innych blogów... Ale głównie zaczęłam pisać chcąc pokazać innym mojego kochanego psiaczka
2. Co sądzisz o komentarzach typu ''Fajny post, zapraszam do mnie''?
Jeśli jest dosłownie napisany ten cytat, uważam, że ktoś po prostu chce się na kimś wypromować, jednak jeśli napisany jest długi komentarz na temat, a na dole wspomniany link, nie uważam, żeby to było co złego, sama jeśli coś komentuje zazwyczaj daję link do naszego bloga.
3. Ile czasu dziennie spędzasz na pracy nad swoim blogiem?
Oj... teraz tylko zaglądałam raz na jakiś czas, bo po prostu nie miałam jak wstawiać postów, ale normalnie: dzień w którym wstawiam posta jest praktycznie cały zajęty pisaniem, a w resztę dni po prostu robię zdjęcia i je przerabiam, co jest najbardziej czasochłonne szczególnie jeśli robi się zdjęcia telefonem, plus do tego przygotowuje tekst. Czyli w normalne dni praca na komputerze około 1h.
4. Nie myślałaś może o założeniu kanału na YouTube i nagrywaniu vlogów? Czemu wybrałaś blogowanie?
Myślałam o nagrywaniu na YT i jeśli zakupię odpowiedni sprzęt vlogi będą chyba codziennością...
Blogowanie wybrałam, bo po prostu lubię pisać, chciałam pokazać swojego psiaka innym, była to też trochę spontaniczna decyzja.
5. Co najbardziej denerwuje Cię w blogowaniu?
Raczej nic nie przychodzi mi na myśl.
6. Myślałaś może kiedykolwiek o pracy z innymi blogerami?
Tak, jest wiele blogerów z którymi chciałabym współpracować, jednak mój blog jest jeszcze "za małym chłystkiem", żeby ktoś brał nas pod uwagę.
7. Masz jakieś słabości (te pozytywne i negatywne)?
I don't know... Nie, no, naprawdę mi ciężko teraz powiedzieć...
8. Czego najbardziej się boisz zarówno w blogowaniu jak i w życiu prywatnym?
W blogowaniu raczej niczego się nie boję. A czy czegoś w życiu prywatnym to trudno mi teraz powiedzieć.
9. O czym najbardziej marzysz?
Chyba o drugim psiaku. Tak, chciałabym przyjaciela dla Maxwell'a. Najbardziej marzy mi się czekoladowy kelpie... Ewentualnie może być amstaff lub terier irlandzki, no i chyba wszystkie psiaki świata.
10. Jaka jest Twoja wymarzona praca?
Chciałabym bardzo, ale to bardzo zostać psim behawiorystą... Na drugim planie jest też bycie instruktorem jazdy konnej (jeżdżę konno, dlatego), ale wolę jednak tego psiego behawiorystę.
11. Opisz siebie w kilku zdaniach...
Myślę, że jestem osobą kontrowersyjną... Raczej nie wartą naśladowania... Trochę dziwną. Nie lubię siebie opisywać.
Zanim jednak przejdę do odpowiedzi na pytania, wytłumaczę dlaczego aż tak długo nie było postów. Mianowicie: byłam w szpitalu, zmieniłam telefon i aparat, który w nim jest ma jeszcze gorszą jakość niż poprzedni. Jednak postanowiłam kupić aparat, może nie jest jakiś wybitny, ale pierwszy raz widzę cyfrówkę, która robi tak piękne zdjęcia, identyczną posiada Julka's Blogas. Jeszcze nie wiem kiedy będzie u mnie i czy na pewno będzie, ale od wakacji na pewno będą posty. Mam dużo pomysłów co do kolejnych postów. Uprzedzać o nich będę na naszym fanpage'u[klik], tam też ogłoszę kiedy będzie nasz wielki powrót do blogowania!
A teraz przejdźmy do pytań:
1. Co nakłoniło Cię do pisania?
Hmm... Myślę, że moje blogowanie zapoczątkowało w małym stopniu czytanie innych blogów... Ale głównie zaczęłam pisać chcąc pokazać innym mojego kochanego psiaczka
2. Co sądzisz o komentarzach typu ''Fajny post, zapraszam do mnie''?
Jeśli jest dosłownie napisany ten cytat, uważam, że ktoś po prostu chce się na kimś wypromować, jednak jeśli napisany jest długi komentarz na temat, a na dole wspomniany link, nie uważam, żeby to było co złego, sama jeśli coś komentuje zazwyczaj daję link do naszego bloga.
3. Ile czasu dziennie spędzasz na pracy nad swoim blogiem?
Oj... teraz tylko zaglądałam raz na jakiś czas, bo po prostu nie miałam jak wstawiać postów, ale normalnie: dzień w którym wstawiam posta jest praktycznie cały zajęty pisaniem, a w resztę dni po prostu robię zdjęcia i je przerabiam, co jest najbardziej czasochłonne szczególnie jeśli robi się zdjęcia telefonem, plus do tego przygotowuje tekst. Czyli w normalne dni praca na komputerze około 1h.
4. Nie myślałaś może o założeniu kanału na YouTube i nagrywaniu vlogów? Czemu wybrałaś blogowanie?
Myślałam o nagrywaniu na YT i jeśli zakupię odpowiedni sprzęt vlogi będą chyba codziennością...
Blogowanie wybrałam, bo po prostu lubię pisać, chciałam pokazać swojego psiaka innym, była to też trochę spontaniczna decyzja.
5. Co najbardziej denerwuje Cię w blogowaniu?
Raczej nic nie przychodzi mi na myśl.
6. Myślałaś może kiedykolwiek o pracy z innymi blogerami?
Tak, jest wiele blogerów z którymi chciałabym współpracować, jednak mój blog jest jeszcze "za małym chłystkiem", żeby ktoś brał nas pod uwagę.
7. Masz jakieś słabości (te pozytywne i negatywne)?
I don't know... Nie, no, naprawdę mi ciężko teraz powiedzieć...
8. Czego najbardziej się boisz zarówno w blogowaniu jak i w życiu prywatnym?
W blogowaniu raczej niczego się nie boję. A czy czegoś w życiu prywatnym to trudno mi teraz powiedzieć.
9. O czym najbardziej marzysz?
Chyba o drugim psiaku. Tak, chciałabym przyjaciela dla Maxwell'a. Najbardziej marzy mi się czekoladowy kelpie... Ewentualnie może być amstaff lub terier irlandzki, no i chyba wszystkie psiaki świata.
10. Jaka jest Twoja wymarzona praca?
Chciałabym bardzo, ale to bardzo zostać psim behawiorystą... Na drugim planie jest też bycie instruktorem jazdy konnej (jeżdżę konno, dlatego), ale wolę jednak tego psiego behawiorystę.
11. Opisz siebie w kilku zdaniach...
Myślę, że jestem osobą kontrowersyjną... Raczej nie wartą naśladowania... Trochę dziwną. Nie lubię siebie opisywać.
Ja nie nominuję nikogo ;)
środa, 13 maja 2015
Przepraszam!
Jeśli jeszcze ktoś czyta tego bloga (to fajnie), to niech nie rezygnuje z powodu małej aktywności... Po prostu nie pisałam bo jestem w szpitalu od tygodnia :/ Obiecuję, że jak wyjdę to nadrobie i wiem, wiem, że cały czas tak piszę, ale postarajcie się zrozumieć.. Przepraszam :(
Subskrybuj:
Posty (Atom)